معنی اثری از کامی ژولیان

تاریخ سرزمین گل

ژولیان. (اِخ) کامیل. نام مورخ فرانسوی مؤلف کتاب مهمی راجع به تاریخ سرزمین گل. مولد مارسی بسال 1859 و وفات بسال 1933 م.

تشنه کامی. [ت ِ ن َ / ن ِ] (حامص مرکب) آرزومندی. خواهان چیزی بودن:
دگر از تشنه کامی های مشتاقان چه می پرسی
به رنگ لاله تنها جام می نوشد نبیذ اینجا.
ناصرعلی (از آنندراج).
رجوع به تشنه کام شود.

شیرین کامی. (حامص مرکب) صفت و حالت شیرین کام. (یادداشت مؤلف). رجوع به شیرین کام شود.

گشاده کامی. [گ ُ دَ / دِ] (حامص مرکب) عمل گشاده کام:
لیلی ز سر گشاده کامی
چون ماه فلک بکش خرامی.
نظامی.

علی کامی.[ع َ ی ِ] (اِخ) قزوینی. رجوع به علی قزوینی شود.

بی کامی. (حامص مرکب) ناکامی. بی مرادی. محرومیت:
دل از هم کام و هم شادی گسسته
ز بی کامی به تنهایی نشسته.
نظامی.
ز بی کامی دلم تنهانشین است
بسازم گر ترا کام اینچنین است.
نظامی.
بعمر خویش کسی از تو کام برنگرفت
که در شکنجه ٔ بی کامیش نفرسایی.
سعدی.

(صفت) منسوب به کام یا استخوان کامی. استخوانی است زوج که از دو صفحه تشکیل شده: یکی قایم و دیگری افقی که باطرف مقابل مفصل شده و همچنین با کنار های خلقی زواید کامی فک اعلی نیز مفصل میشود و در نتیجه اسکلت دهان را تشکیل میدهند. صفحه قایم استخوان کامی در تشکیل جدار خارجی حفره های بینی شرکت دارد و از یک طرف با سطح داخلی فک اعلی و از طرف دیگر با زایده رجلی شب پره مفصل میشود.

‎ عمل و حالت دشمن کام بد بختی، شماتت.

حالت و کیفیت گشاده کام.

عمل بد کام

محرومیت، ناکامی

عمل و حالت تلخ کام بد بختیناامیدی.

ناامیدی،
بدبختی،

هیستریک

1887